Divahar

மலர்களை  விட  எனக்கு
மலரின்  மனம்  பிடிக்கும்
நிலவை  விட  எனக்கு
நிலவின்  குணம்  பிடிக்கும்
மலையை  விட  எனக்கு
மலையின்  எழில்  பிடிக்கும்
காதலை  விட  எனக்கு
காதலியின்  மோதல்  பிடிக்கும்
வேதனையை  விட  எனக்கு
வேதனையில்  சாதனை  பிடிக்கும்  - ஆனால் 
உன்னில்  எனக்கு  பிடித்தது
உன்  புன்னகை  மட்டும்தான்.

இயற்கையின் பரிசு வாழ்க்கை
வாழ்க்கையின் பரிசு காதல்
காதலின் பரிசு முத்தம்

உன் இனிய முத்தங்களை
காத்திருக்க வைக்காதே
உன் உதடுகள் உலர்ந்து போகும்
என் கண்கள் ஈரமாகும்
ஆமாம் கண்ணே
பாதுகாத்து வைத்த முத்தங்களெல்லாம்
வீணடிக்கப்பட்ட முத்தங்கள்

இது
மௌனம் பேசுகின்ற பாஷை.
அளவில்லா சந்தோஷத்தின் ஒரு
முன்னோடி உறுதிமொழி
இளமை இதயங்களின் இனிய முடிச்சு
ஊமை ஒப்பந்தம்
காதலின் முதல் பனிப்பொழிவு

நீயும் நானும் அணைத்தபடி
காதல் கொண்ட நடனமாடும்
இந்த இனிய இரவிற்காக
எத்தனை தவமிருந்தேன்

உன் கைகளை இறுக்கி எடுத்துரைப்பேன்
நீ அறியாத காதலை உனக்கு உணர்த்துவேன்
வா அன்பே வா
அணைப்பும் வெம்மையும் சொல்லட்டும்
பயங்களும் ஐயங்களும் விலகி ஓடட்டும்
நாம் பரிமாறும் இந்த முதல் முத்தத்தில்

உன் கரங்கள் என்னைத் தழுவ‌
நான் உன் மேல் சாய‌
நம் இருவரின் சுவாசம் ஒன்றாக
நான்கு கண்களும் மூட
இதழ் இரண்டும் இணைய‌
மென்மையாக‌ இனிமையாக
மேனியெங்கும் மின்சாரம் தாக்க
உள்ளத்து உணர்வுகள் எங்கோ செல்ல
உன் கள்ளச்சிரிப்பு சொல்லியது
”இது மொத்த குத்தகையின்
ஒரு சிறிய அச்சாரம்” என்று

இனியவளே
காதோரமாக நீ முணுமுணுக்கவில்லை
என் இதயத்தோடு பேசுகிறாய்
உதட்டுக்கு நீ முத்தம் கொடுக்கவில்லை
என் ஆன்மாவோடு கலக்கிறாய்

உப்புத்தண்ணீரைக் குடிப்பது போல் தான்
இந்த முதல் முத்தம்
கொஞ்சம் குடித்தேன்
இன்னும் நிறைய
தாகம் எடுக்கிறது.

ஆனாலும் முதல் முத்தமே
சூரிய ஒளி பனித்துளியைக் குடிப்பது போல்
என் உயிரையே உறிஞ்சிச் சென்று விட்டது

நான்  காற்றாய்  இருந்தால்  – அது
உன்னில்  இருந்து  மட்டுமே  வீச  வேண்டும்

நான்  நரம்பாய்  இருந்தால்  – அது
உன்  ரத்தத்தை  மட்டுமே  கடத்த  வேண்டும்

நான்  நிழலாய் இருந்தால்  – அது
உன்னில்  இருந்து  மட்டுமே  உருவாக  வேண்டும்

என்னகு  காதல்  என்ன்று  இருந்தால்  – அது
உன்னிடம்  மட்டுமே  வேண்டும்